مطالعه تنوع گیاهی پارک ملی کیاسر استان مازندران

پارک ملی کیاسر منطقه ای کوهستانی با مساحتی حدود 9027 هکتار در حدود جغرافیایی َ8 °36 الی َ10 در بخش غربی و َ13 در بخش شرقیِ عرض شمالی و َ43-َ 28  °53 طول شرقی، در 85 کیلومتری جنوب شرقی شهرستان ساری است. این پژوهش به منظور شناسایی تنوع گیاهان آوندی پارک ملی انجام شد. 450 نمونه گیاهی طی 6 سفر در فصول مختلف سالهای 1383 و 1384 از منطقه جمع آوری و با استفاده از منابع معتبر فلوریستیک شناسایی شد. در مجموع 259 گونه متعلق به 211 جنس از 65 تیره شناسایی شد که در پنج شاخه اکوئیستوفیتا، پلی پودیوفیتا، کونیفروفیتا ، گنتوفیتا و ماگنولیوفیتا جای می گیرند. تیره Asteraceae با داشتن 25 جنس و 30 گونه از بزرگترین تیره های پارک محسوب می شود. موقعیت گونه ها از نظر تهدید، گونه Astragalus vereskensis از گیاهان آسیب پذیر محسوب می شود، 23 گونه از گروه با ریسک کمتر و بقیه گونه ها از گروه فراوان می‌باشند. از نظر شکل زیستی 45٪ از گونه ها همی کریپتوفیت، 22 ٪ ژئوفیت، 18٪ فانروفیت، 5/12٪ تروفیت و 5/2٪ کامفیت بودند. بر اساس توزیع جغرافیای گیاهی؛ ‍37٪ از گونه ها عنصر رویشی ناحیه اروپا ـ سیبری، 30٪ از گونه ها چند ناحیه ای (در بیش از دو ناحیه مختلف به خصوص اروپا ـ سیبری، ایران ـ تورانی و مدیترانه ای پراکنش دارند)، 26٪ ایران ـ تورانی، 3٪ مدیترانه ای و 4 ٪ جهان وطنی می باشند. در مجموع 18 گونه از فلور پارک انحصاری ایران می باشند. پارک ملی کیاسر در مقایسه با تنوع گیاهی پارک ملی گلستان و پناهگاه حیات وحش دودانگه تنوع گونه ای کمتری دارد.